EDEP ÜZERİNE...
Nereye baktıysam orada EDEP YA HU!.. diye haykırdım...
İçimdeki ahlak ve vicdan yasaları ile ahlaksızlıkları, edepsizlikleri kabul edemedim...
Susamadım...
Söylesem de , konuşsam da işe yaradığını görmedim...
Fuzuli gibi söylediklerim fuzuli oldu!
Fuzuli gördüler!...
Fuzuli anladılar!..
Fuzuli kabul ettiler!...
Daha doğrusu umurlarında bile olmadım!...
Ne yazdıklarımı okudular!
Ne yazdıklarımı okuyanlar utandılar!
Ne yüzleri kızardı!
"Söylesem tesiri yok, sussam gönül razı değil.
Çektiğim alamı bir ben birde Allah’ım bilir."Fuzuli
Üniversitelere baktım... Profesörüne- doçentine baktım, EDEP YA HU! dedim...
Siyasete baktım, siyasetçilere baktım, EDEP YA HU! dedim...
Medyaya baktım, gazeteler-televizyonlara baktım..
İktidar için kalemini satmış gazetecilere baktım, televizyon habercilerine-yorumcularına baktım!EDEP YA HU! dedim...
Bu toplumun elitler/seçkinler denecek o aristokratik topluluk mensuplarına baktıysam edep ya hu! dedim...
İnsanlara baktım!...
Ağlar, bağlar, ilişkilere baktım!...
karı-koca/ana-baba/komşu-akraba...
ağların, bağların koptuğunu gördüm!...
yamaların, tamirlerin artık işe yaramadığını gördüm!...
değerlerin yok olduğunu artık o eski (!) değerlere kimsenin değer vermediğini gördüm!
Bir parmak dokunuşu ile dünya kadar bilgiye erişimin kolay olduğunu, ama herkesin ıvır-zıvır bilgiyle uğraştığını gördüm!.
Bilgi okyanusunun ne kadar kirlendiğini gördüm!
Bu derya-deniz bilgi okyanusunda bir tane filozof göremedim!...
"Yahuu dedim!.. yoktu ki o zaman bu derya-deniz bilgi!... bu aristo-maristo/ eflatun-meflatun... nasıl filozof oldular!..." diye düşündüm durdum...
Anlamadım!
***
Sonra kalktım.. Yeni bir aydınlık güne başladım... Tekrar etrafıma baktım...
Ben hangi dünyada yaşıyorum diye düşündüm!...
EDEP YA HU! diye bağırmak, çağırmak istedim!
EDEP YA HU!
EDEP YA HU!
EDEP YA HU!
“Edep aklın suretidir.”
Hz Ali
“Edep, aklın tercümanıdır.
İnsan edebi kadar akıllı, aklı kadar şerefli, şerefi kadar kıymetlidir.”
Şems-i Tebrizi
“Dünya gecesinin aydınlatacak şemâların en güzeli ve parlağı: Edeptir.”
Mevlana