İNSAN KARAKTERİNDEKİ DEĞİŞME VE BOZULMA ÜZERİNE...

 

"Nesillerine büyük bir zenginlik yerine,

iyi bir eğitim ve karakter vermekten daha iyi bir şey yoktur."
Lao Tzu

  

O liderlik vasıflarını hak eden bir devlet yöneticisi idi...

Hatta  O'na politikacı ya da siyasetçi demek haksızlık olurdu!...  Bir  "devlet adamı"  olarak adlandırılmayı hak edecek bir insandı...

Ama güç ve iktidar sahibi olunca bozuldu... Yozlaştı...

Güç ve iktidarının devamı için her yolu ve yöntemi uygulamaya başladı!...

Zalim oldu!...

O bir tiran artık!.. O bir despot artık!...

"Güç yozlaşmaya eğilimlidir ve mutlak güç mutlak yozlaşma demektir."

Lord Acton

 

***

Bu ikincisinin O birincisi gibi yüksek bir makamı yoktu... Sade bir eğitmendi.. öğretmendi... Sonra küçük bir makam sahibi oldu... Birden değişiverdi!...

Öyle ki, gece evinden kalkıp makamına gelip o koltukta oturduğu,  rahatladığı ve huzur bulduğu bile söylenirdi arkasından!...

O küçücük makamı onun gözünde o kadar büyüktü ki!

Nerede bir toplantı olsa onu fırsat bilip konuşmalarını videoya çektirirdi!...  Makamını  ziyarette bulunan insanlar ile birlikte fotoğraf çektirmekten büyük haz duyardı!

Böylesine küçük ve değersiz bir insandı!...

Onun karakterine layık bir benzetme şu olabilir: 

O, bir at sidiği üzerine konmuş bir sinekten başka bir şey değildir!

"Eşek sidiği birikintisi üzerindeki saman çöpüne konmuş sinek, kendi kendine böbürlenerek şöyle diyordu: -İşte burası deniz, bu da gemi, ben de ehliyetli, doğru düşünen, yerinde hüküm veren bir kaptanım. Eşek sidiği üzerindeki gemisini sürüp duruyordu. O bir avuç sidik gözüne uçsuz bucaksız deniz görünüyordu. Gerçeği görecek göz nerede onda? Görüşü ne kadarsa dünyası da o kadardı."

Mevlana Celaleddin Rumi

 

 

***

Liberal düşünce denilince hemen O akla gelirdi!..

Derin bilgiye sahip bir düşünce insanı idi...

Belki bir filozof demeyi henüz hak etmiyordu ama bir felsefe adamıydı!..

Eserler yazdı!.. Hak ve özgürlükleri savunan sayısız yazı kaleme aldı...

Yazı üslubu ve kalemi güçlüydü ve saygıyı hak ediyordu!...

Yıllar geçti!...

Rüzgarlar değişti!... İktidar değişti!... Güç el değiştirdi!...

Haksızlık, adaletsizlik, zulüm ülkeyi sardı!...

Seçilmiş kral ve etrafındaki fena adamlar güç istismarını sürdürdüler...

En temel tabii hak ve özgürlükler bile ihlal edilmeye başlandı!...

Bir zulüm dönemi başladı!

Bu şahsiyet de değişti!... Güç ve iktidardan yana oldu!..

Zulmü alkışlayan bir kişi oldu!... Neredeyse yarım asıra yakın kalemi ile özgürlük savunusu yapmış olan bu insan şahsiyetini kaybetti!...

Karaktersiz bir insan oldu!...

***

Evet  doğru! Karakter mermerden yapılmamıştır!...

İnsanın fizyolojik ve biyolojik yapısı gibi psikolojik yapısında da değişim olur.. Huy, mizaç, davranış ve tutumlarda  zaman içerisinde olumlu ya da olumsuz yönde değişim olması pekala mümkündür...

Ama ne olursa olsun  karakter, kişilik, şahsiyet huy ve mizaç ile aynı şey değildir!...

sağlam karakterli insanlar vardır!...

Bir de zayıf karakterli insanlar!... Aslında karaktersiz insan demek daha doğrudur!

İşte o zayıf karakterli insanlar şahsiyetsiz ve kişiliksiz insanlardır...

Dönektirler mesela!

Kaypaktırlar mesela!

Bakın etrafınıza ve bir tane gösterin bana!...

Dönek!  Kaypak! Kahpe!...

“Pek rengine aldanma felek eski felektir.

Zîrâ feleğin meşreb-i nâ-sâzı dönektir.”
Ziya Paşa

 

***

 

Sade, uysal, ağırbaşlı bir adamdı!...

Edepli, terbiyeli, saygılı...

Sadakat ve itaatini esirgemeyen ürkek bir karakterdi!

Bilgisi, zekası ve  kabiliyeti o kadardı!...  ama gayretli ve çalışkandı...

Bütün bunlarla kendine yıllarca güzel bir yer buldu....

İş sahibi oldu, işinde yükseldi, ünvanlar kazandı...

Maddi yönden kazançlar elde etti..

İtibar kazandı, saygınlık kazandı...

Medeni durumundaki değişiklik sonrasında şaşırtıcı bir şekilde  değişiverdi!

Tanınmayacak bir karaktere büründü!...

Yapılan iyilikleri unutan bir nankör ve vefasız insan oldu!...

Verdiği sözleri unuttu... "söz uçar, yazı kalır..." diye yazıp altına iltifatlarını sıralayan O insan kendisinden beklenmeyecek bir  ahde-vefasızlık örneği sergiledi!...

Vefasızlık yaparak veda bile etmeden yolunu ayırdı!...

 

***

 

Bu adam da bir önceki gibi evlenince değişiverdi!

 

Ne oldu acaba !

Ne buldu acaba!

 

Karısının sözünden korkan bir kılıbık adam oldu çıktı!

Karısından habersiz anasını bile ziyaret edemeyecek kadar ödlek bir insan oluverdi!...

Karaktersiz bir insan oldu çıktı!

 

***

 

Zaman, mekan, çevre, güç, makam, pozisyon, servet, tatmin ve saire faktörlere göre insan karakterindeki bozulmaları normal karşılamam, karşılayamam!..

Eğer bir insan bir makam sahibi olduğunda kişiliği değişmişse o karaktersiz bir insan demektir!...

Eğer bir yoksul insan büyük bir servet sahibi olduğunda değişmişse ve geçmişini ve çevresini unutmuşsa o da karaktersiz bir insan demektir!...

İnsanın huy ve mizacındaki olumlu ya da olumsuz yönde değişmeleri  "karakter" / "şahsiyet" / "kişilik"  diye tanımladığımız yapıdan ayrı tutmalıyız...

Karakter, insanın bedenine ve ruhuna anlam ve saygınlık kazandıran bir değerdir....

Şahsiyeti olmayan insan bir hiçtir!