KÜSMEK:: DARILMAK  ÜZERİNE…

 

 

"İnsan, kırılan kalbi için; küsmeyi bulmuş... bakmış affedemiyor; susmayı bulmuş…"

 

Kime aittir ya da kim söylemiştir bilmiyorum... Ama her kim söylemişse güzel söylemiş...

 

Belki başka insanlarla olan ilişkilerimdeki en zayıf halka budur!...

Öyle zayıf bir halka ki, hemen kırılır!...

 

Küsmek.. darılmak... alınmak...

 

Gizleyemediğim karakterimi tanımlayan kelimeler bunlar...

 

Çabuk küserim..

Çabuk darılırım...

Çabuk alınırım...

 

Söz verip sözünü tutmayan, sözünden dönen...

Dürüstlükten söz edip yalan söyleyen...

İyilikler elde edip nankörlük yapan... vefasızlık eden...

Ahde vefa bilmeyen...

Kalleşlik yapan...

Sırtını dönen... Sırtından vuran...

 

Çabuk küserim bu değersiz insanlara...

Görmek, karşılaşmak, konuşmak istemem!...

 

Dedim ya bu benim karakterim!...

Doğru da olsa, yanlış da olsa bu benim zayıf halkam!...

 

Bana göre:

 

Küsmek, pahalı bir maldır! Ucuz insanlarda bulunmaz…

 

Bana göre:

 

Küsmek, çocukçadır! Saftır ve temizdir!.. Kirlenmiş koca insanlarda bulunmaz...

 

KÜSMEK ÇOCUKÇADIR...  KÜSMEK DÜRÜSTLÜKTÜR...

Küsmek nedir bilir misin?
Küsmek dürüstlüktür.
Çocukçadır ve ondan dolayı saftır.
Yalansız’dır.
Küsmek; seni seviyorum’dur.
Vazgeçememektir.
Beni anlatır küsmek.
Kızdım ama hala buradayımdır, gitmiyorumdur, gidemiyorumdur.
Küsmek; nazlanmaktır, yakın bulmaktır, benim için değerlisindir.
Küsmek, sevdiğini söyle demektir.
Hadi anla demektir.
Küsmek; umuttur, acabaları bitirmektir, emin olmaktır.
Yani, diyeceğim o ki:
Ben sana küstüm!

Nazım Hikmet

 

Adi ve bayağı insanlar küsmezler..

Darılmazlar..

Arkadan birbirlerinin kuyularını kazarlar, dedikodu yaparlar.. sonra bakarsın ki aynı masada sarmaş-dolaş olmuşlar!

Adi menfaatleri olduğunda hiç bir şey olmamış gibi bir araya gelirler!

 

Şahsiyet yok!

Karakter yok!

Onur yok!

Şeref yok!

Haysiyet yok!

 

Bunlar yoksa, küsmek ve darılmak da yok!