YALNIZLIK ÜZERİNE...

 

“Olgun, kendine hakim, öylesine ki

Ne yoksulluk korkutur onu, ne ölüm, ne zindan;

Tutkularından sıyrılmış, şerefli gözü tok;

İçine kapanmış, toparlanmış

Yalın bir küre olmuş

Pürüzsüz, yuvarlanır bir başına

Talihe tutamak vermeden, hiç yenilmeden.”

Horatius

 

 

Tanrı hiç kimseyi yalnız, yapayalnız, kimsesiz bırakmasın!...

Yalnızlık zor!

Tek başına bir insan olmak zor!...

Eş yok! Çoluk-çocuk yok! Akraba yok! Dost-arkadaş yok!...

Para var! Mal-mülk var!  Araba var! Yazlık var!

Eğitim var!  Ünvan var! Çokça diplomalar var, duvarı süsleyen!...

Fakat Yalnızlık var!

Hazin bir yaşam!

Hüzün dolu bir yaşam!

***

Hayatı  ve insanları tanıyınca biraz yalnızlık istiyor insan!...

Hayat zor!

İnsanlar daha da zor!

Hayat ve insan ikisi birden zor!... Katlanmak zor!...

“İnsanın, olanak varsa karısı, çocuğu, parası ve hele sağlığı olmalı,
ama mutluluğunu yalnız bunlara bağlamamalı. Kendimize dükkanın
arkasında, yalnız bizim için bağımsız bir köşe ayırıp orada gerçek
özgürlüğümüzü, kendi sultanlığımızı kurmalıyız. Orada, yabancı
hiçbir konuğa yer vermeksizin kendi kendimizle her gün baş başa verip
dertleşmeliyiz; karımız, çocuğumuz, servetimiz, adamlarımız yokmuş
gibi konuşup gülmeliyiz. Öyle ki, hepsini yitirmek felaketine
uğrayınca onlarsız yaşamak bizim için yeni bir şey olmasın. Kendi
içine çevrilebilen bir ruhumuz var; kendi kendine yoldaş olabilir;
kendi kendisiyle, çekiş dövüş, alışveriş edebilir. Yalnız kalınca sıkılır,
ne yapacağımızı bilmez oluruz diye korkmamalıyız.”
Michel de Montaigne

 

Yalnızlıktan korkmayın!...

Kendinizle başbaşa kalacak zamanlar ayırın!...

Sakinlik...

Huzur...

“Bir insanın kendine ait olan, onu yalnızlığa giderken eşlik eden ve kimsenin ona verip ve kimsenin ondan alamayacağı ŞEY: Bu, sahip olduğu her şeyden veya onun başkasının gözünde ne olduğundan çok daha esaslıdır.”
Arthur Schopenhauer

“Çılgın mı doğmuştum, yoksa fazla mı akıllıydım bilmiyorum; benim dünyam yeryüzüne uygun değildi... Düş dünyasından çıkıp gerçeklerle karşılaşınca tedirgin oluyordum. Toplumun dışında, siyasetin dışında, sporun dışında, kilisenin dışındaydım. O günlerde, eğer öyle bir deyim bulunsaydı, "Her şeyin dışındaki" denebilirdi bana...”
George Bernard Shaw

***

Kalabalık...

Gürültü...

Kirlilik...

Dedikodu...

Bir değersiz insan sürüsünden uzaklaşınca  yalnızlığın nasıl da değerli ve güzel olduğunu anlıyor insan!...

Yalnızlık, büyük akıl sahiplerinin mekanıdır!...

Orada buluşur o büyük akıl sahipleri!....

Büyük düşünceler nasıl ve nerede ortaya çıkmıştır?

“Yalnızlık bütün olağanüstü kafaların yazgısıdır, onlar bu yalnızlıktan zaman zaman yakınsalar da ehveni şer olarak hep onu seçeceklerdir.”
Arthur Schopenhauer

“Sakin bir hayatın tekdüzeliği ve yalnızlığı, yaratıcı aklı harekete geçirir.”
Albert Einstein

 

***

Bir değersiz yığın insan sürüsü içerisinde yaşamaktansa yalnız yaşamayı tercih ederim...

Bir değerli insanın, değersiz bir insan topluluğu içinde kendini yalnız hissetmesi en  hazin yalnızlıktır...

 

“Yalnızlığın en kötüsü seni anlamayanların arasında kalmaktır.”
Mevlana

 

"Kimine göre yalnızlık, hasta kişinin kaçışıdır; kimine göre de, hasta kişilerden kaçıştır."
Friedrich Nietzsche

 

"Eskiden derdim ki; ‘İnsanın başına gelebilecek en kötü şey, bir gün yapayalnız kalmasıdır.’

Öğrendim ki; 'Hayatta insanın başına gelebilecek en kötü şey, yapayalnız hissetmesine neden olan insanlarla yaşamasıdır.’"

Goethe