BİRLEŞMİŞ MİLLETLER

Dünya halkları, Birleşmiş Milletler Şartında adaletin sürdürülebileceği şartları yaratmak amacıyla hiç bir ayrım yapmaksızın insan haklarına ve temel özgürlüklere saygı gösterilmesini geliştirmek ve bunu teşvik etmek üzere uluslararası işbirliğini gerçekleştirmek için verdikleri kararı teyit ettiklerinden, İnsan Hakları Evrensel Bildirisi, özellikle hukuk önünde eşitlik ile masumluk karinesi prensipleri ve hukuken kurulmuş yetkili, bağımsız ve tarafsız bir yargı yeri tarafından adil ve aleni olarak yargılanma hakkına yer verdiğinden, Ekonomik, Sosyal ve Kültürel Haklar ile Kişisel ve Siyasal Haklar Uluslararası Sözleşmelerinin her ikisi de bu hakların kullanılmasını güvence altına aldığından, ve ayrıca, Kişisel ve Siyasal Haklar Sözleşmesi gereksiz yere gecikme olmaksızın yargılanma hakkını da güvence altına aldığından, Bu prensipleri vurgulayan görüşler ile gerçek durum arasında hala bir açıklık bulunduğundan, Her ülkede adalet dağıtım sistemi ve teşkilatının bu prensiplerden esinlenmesi gerektiğinden, ve bu prensipleri tam olarak yaşama geçirmek için çaba gösterilmesi gerektiğinden, Yargısal yetkilerin kullanılması ile ilgili kuralların, yargıçların bu prensiplere uygun davranabilmelerini amaçlaması gerektiğinden, Yargıçlar, vatandaşların yaşamı, özgürlükleri, hakları, ödevleri ve malları üzerinde nihai kararı vermekle yetkili olduklarından, Suçların Önlenmesi ve Suçluların Islahı hakkında Birleşmiş Milletler Altıncı Kongresi, Suçların Önlenmesi ve Kontrol edilmesi Komitesinden yargıçların bağımsızlığı ile yargıçlar ve savcıların göreve seçilmeleri, mesleki eğitimleri ve statüleri ile ilgili bir Yönerge hazırlamaya öncelikleri arasında yer vermesini istediğinden, Bu nedenlerle, yargıçların adalet sistemi ile ilgili rolüne, ve onların göreve seçilmelerinin, eğitimlerinin ve davranışlarının önemine öncelikle dikkat çekilmesi uygun olacağından, Yargı bağımsızlığını koruma ve geliştirme işinde Üye Devletlere yardımcı olması için formüle edilen aşağıdaki temel prensiplere Hükümetler tarafından saygı gösterilir ve ulusal mevzuat ve uygulama çerçevesinde dikkate alınır, ve bu prensipler yargıçların, avukatların, yürütme ve yasama organı mensuplarının ve genel olarak kamuoyunun dikkatine sunulur. Bu prensipler meslekten yargıçlar göz önünde tutularak formüle edilmiştir; ancak uygun düştüğü takdirde meslekten olmayan yargıçların bulunduğu yerlerde onlara da aynı ölçüde uygulanır.

Yargı Bağımsızlığı

1. Yargı bağımsızlığı Devlet tarafından güvence altına alınır ve Anayasada veya iç hukukta yargı bağımsızlığına yer verilir. Yargı bağımsızlığına saygı göstermek ve gözetmek bütün hükümet kuruluşlarının ve diğer kurumların görevidir.

2. Yargı organı önündeki sorun hakkında her hangi bir tarafın her hangi bir nedenle doğrudan veya dolaylı kısıtlama, etki, teşvik, baskı, tehdit ve müdahalesine maruz kalmaksızın, maddi olaylara ve hukuka dayanarak tarafsız bir biçimde karar verir.

3. Yargı organı yargısal niteliğe sahip her konuda yargılama yetkisine ve karar vermesi istenen bir sorunun kendisinin hukuken tanımlanan yetkisine girip girmediği hakkında münhasıran karar verme yetkisine sahiptir.

4. Yargılama sürecine usulsüz ve yetkisiz müdahale yapılamaz, ve yargısal kararlar değişikliğe tabi tutulamaz. Yargısal organların verdikleri cezaların hukuka uygun olarak yargısal denetime tabi tutulması veya yargı organlarının verdikleri cezaların yetkili makamlar tarafından azaltılması veya başka bir ceza ile değiştirilmesi bu prensibi ihlal etmez.

5. Herkes, önceden konmuş hukuki usullere göre yargılama yapan olağan mahkemelerde veya yargı yerlerinde yargılanma hakkına sahiptir. Olağan mahkemelere veya yargı yerlerine ait olan yetkilerin ellerinden alınması için konmuş usulleri gereği gibi uygulamayan yargı yerleri kurulamaz.

6. Yargı bağımsızlığı prensibi, yargılama organının davaları adil bir biçimde görmesini ve tarafların haklarına saygı gösterilmesini gerektirir ve yargılama organına bu imkanı verir.

7. Yargı organlarının görevlerini gereği gibi yapmalarını mümkün kılmak için yeterli kaynakları ayırmak, her Üye Devletin görevidir.

Yargıçların İfade ve Örgütlenme Özgürlüğü

8. İnsan Hakları Evrensel Bildirisi’ne uygun olarak, diğer vatandaşlara olduğu gibi yargı organı mensuplarına da ifade, inanç, örgütlenme ve toplanma hakkı tanınır; ancak yargıçlar bu haklarını kullanırlarken, her zaman görevlerinin itibarını ve yargının tarafsızlığını ve bağımsızlığını koruyacak tarzda hareket ederler.

9. Yargıçlar, kendi menfaatlerini savunmak, mesleki eğitimlerini geliştirmek ve yargı bağımsızlığını korumak için yargıçlardan oluşan örgütler kurabilir, bu örgütlere ve diğer kuruluşlara üye olabilirler.

Yargıçların Nitelikleri, Göreve Seçilmeleri ve Eğitimleri

10. Yargıçlar, gerekli hukuk eğitimini ve niteliklerini almış, dürüst ve ehliyetli kişiler arasından seçilir. Yargısal göreve seçim yöntemleri düzenlenirken, uygunsuz saiklerle atama yapılmasına karşı koruyucu tedbirler getirilir. Yargıçların seçiminde ırk, renk, cinsiyet, din, siyasal veya başka bir fikir, ulusal veya toplumsal köken, mülkiyet, doğum ve statü gibi nedenlerle bir kimseye karşı ayrımcılık yapılamaz. Yargısal görev için adayların o ülkenin vatandaşı olma şartı aranması, ayrımcılık yapılması şeklinde anlaşılamaz.

Hizmet Şartları ve Görev Süreleri

11. Yargıçların görev süresi, bağımsızlığı, güvenliği, alacakları yeterli ücret, hizmet şartları, emekli aylıkları ve emeklilik yaşı yasada yeterli biçimde güvence altına alınır.

12. Yargıçlar ister atanmış ister seçilmiş olsunlar, zorunlu emeklilik yaşına kadar veya süreli bir görevleri varsa sürelerinin dolmasına kadar görev yapmaları güvence altına alınır.

13. Meslekte yükselme bulunduğu yerlerde yargıçların yükselmeleri yeterlilik, dürüstlük ve deneyim gibi objektif nedenlere dayanır.

14. Yargıçların üyesi bulundukları mahkeme içinde davaların dağıtımı, adalet sisteminin bir iç işidir.

Mesleki Gizlilik ve Muafiyet

15. Yargıçlar, yaptıkları müzakereler ile aleni yargılama dışında görevleri sırasında edindikleri gizli bilgiler konusunda mesleki gizlilik kuralıyla bağlıdırlar ve bu tür konular hakkında tanıklık yapmaya zorlanamazlar.

16. Disiplin soruşturması yapılması, kişilerin ulusal hukuka göre temyiz hakları ve Devletten tazminat isteme hakları saklı kalmak kaydıyla, yargıçlar yargısal yetkilerini kullanırken yanlış tasarrufları veya ihmalleri nedeniyle kendilerine karşı maddi tazminat istenen hukuk davalarından muaftırlar.

Disiplin, Görevden Alınma ve Göreve Son Verme

17. Mesleki sıfatları nedeniyle bir yargıç hakkında yapılan bir suç isnadı veya bir şikayet, uygun bir usule göre hızla ve adil bir biçimde takip edilir. Yargıçlar adil olarak yargılanma hakkına sahiptir. Yargıç tarafından aksi talep edilmedikçe, incelemenin ilk aşaması gizli tutulur.

18. Yargıçlar sadece görevlerini yapamayacak duruma gelmeleri veya görevleriyle bağdaşmayacak davranışlarda bulunmaları sebebiyle görevlerinden alınabilir veya görevlerine son verilebilir.

19. Bütün disiplin, görevden alma ve göreve son verme işlemleri, yargısal faaliyetin yerleşik standartlarına göre karara bağlanır.

20. Disiplin, görevden alma ve göreve son verme kararları bağımsız bir denetime tabidir. En yüksek mahkemenin bu konuda aldığı kararlara ve yasama organının suçlandırarak görevden alma veya benzeri yargılamalara karşı uygulanmayabilir.

* Bu metin sayın Doç.Dr.Osman Doğru tarafından tercüme edilmiştir. Metnin burada tekrar yayınlanmasına izin verdikleri için kendilerine teşekkürlerimizi sunuyoruz.