ROSABETH M. KANTER VE

MÜTEŞEBBİSLİK ÖTESİ YÖNETİM

 

            Çağdaş yönetim düşünürlerinden birisi olan Rosabeth M. Kanter, 1943 yılında ABD’de doğdu. Michigan Üniversitesi’nden doktora derecesi aldı.   Yale Üniversitesi ve Massachusetts Institute of Technology’de öğretim üyeliği yaptı. Halen Harvard Business School’da  yönetim üzerine dersler vermektedir. Kanter aynı zamanda Goodmeasure adlı bir danışmanlık şirketinin de kurucusu ve halen yönetim kurulu başkanıdır.

            Kanter’in yönetim alanında yazdığı kitaplar şunlardır:

·      Men and Women of the Corporation, 1977.

·      The Change Masters, 1984.

·      When Giants Learn How to Dance, 1989.

            Kanter,  günümüzün dev şirketlerinin hızlı hareket etmelerinin kaçınılmaz olduğunu, bunun için de değişim ve yeniden yapılanmaya önem vermeleri gerektiğini vurgulamaktadır.

             Rosabeth M. Kanter,  dev organizasyonların “atlet” bir yapıya kavuşabilmeleri için şu yeniden yapılanma proğramlarını uygulamaya koymaları gerektiğini belirtmektedir:

·      Hiyerarşik yapıya son vermek,

·      Rekabet etmeyi bilmek,

·      Yüksek ahlaki standartlarda faaliyet göstermek,

·      Süreç odaklı olmak,

·      Multi-fonksiyonel olmak,

 

 MÜTEŞEBBİSLİK ÖTESİ YÖNETİME DOĞRU...

 

 Kanter, “Müteşebbislik Ötesi Organizasyon” (Post Entrepreneurial Organization) adını verdiği modelde günümüz organizasyonlarının şu özelliklere sahip olması gerektiğini vurgulamıştır:

·      Yaratıcı,

·      Manevra kabiliyeti yüksek,

·      Esnek,

·      Ortaklık kültürüne sahip (müşteriler ve çalışanlara yakın),

·      Çevik,

             Rosabeth M. Kanter “müteşebbislik ötesi organizasyon”larda günümüzün değişen rekabet koşulları gereği “sinerjizm” ve “stratejik işbirliğini”nin önemli olduğunu vurgulamaktadır. Kanter’e göre organizasyonlar tüm üretim kaynaklarından maksimum istifade etmeye çalışmalı ve tek tek üretim faktörlerinin “enerji”lerini ortak “sinerji”ye dönüştürmeleri gerektiğini belirtmektedir. İkinci olarak , şirketler pazar ve rekabet şartlarını dikkate alarak  stratejik işbirliğine yönelmelidir. Üçüncü olarak, organizasyonlar yenilik ve yaratıcılığa önem vermelidirler.

 


Kaynak: Coşkun Can Aktan, Yönetimde Rönesans ve Kalite Devrimi, Ankara: TOSYÖV Yayınları, 2000.